Zdarza się, że w wyniku dokonywanych rozliczeń podatkowych dochodzi do nadpłaty należności. Najczęściej nadpłatą jest kwota nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku, bądź też kwota podatku pobranego przez płatnika w wysokości większej niż należna. Ogólne zasady stwierdzania i zwrotu nadpłaty zostały uregulowane w Ordynacji podatkowej.

W celu odzyskania nadpłaconego podatku należy złożyć do właściwego naczelnika urzędu skarbowego wniosek o stwierdzenie nadpłaty. Uprawnienie to przysługuje nie tylko podatnikowi, lecz także płatnikowi lub inkasentowi – o ile wpłacony przez nich podatek nie został pobrany od podatnika.

Jeżeli z przepisów prawa podatkowego wynika obowiązek złożenia zeznania (deklaracji), a nadpłata wiąże się ze zmianą rozliczenia, konieczne jest równoczesne złożenie skorygowanego zeznania (deklaracji).

Co dzieje się po złożeniu wniosku?

Jeżeli prawidłowość złożonej korekty nie budzi wątpliwości, organ podatkowy dokonuje zwrotu nadpłaty bez konieczności wydania decyzji – poprzez tzw. czynność materialno-techniczną, czyli wypłatę nadpłaty.

W pozostałych przypadkach organ prowadzi postępowanie i wydaje decyzję o stwierdzeniu nadpłaty. W decyzji tej określana jest prawidłowa wysokość zobowiązania podatkowego – w zakresie, w jakim powstanie nadpłaty jest związane ze zmianą wysokości zobowiązania podatkowego. W przypadku uznania wniosku za niezasadny – organ odmawia stwierdzenia nadpłaty.

Kiedy Ordynacja podatkowa nie ma zastosowania?

Zasad określonych w Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli przepisy szczególne przewidują inny tryb zwrotu podatku. Dotyczy to m.in. zwrotu podatku VAT oraz podatku u źródła (WHT) w podatkach dochodowych.

Szczególne znaczenie ma tzw. hybrydowy tryb zwrotu nadpłaty WHT. Jeżeli łączna wypłata należności z tytułu dywidend, odsetek, opłat za know-how lub inne prawa (wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT) na rzecz podmiotu powiązanego przekroczy 2 000 000 zł w roku podatkowym, płatnik ma obowiązek poboru podatku u źródła.

Wyjątkiem są sytuacje, w których podatnik posiada opinię o stosowaniu preferencji lub składa stosowne oświadczenie, potwierdzając, że spełnia wymogi do zastosowania niższej stawki podatku, zwolnienia lub niepobrania podatku – i nie posiada wiedzy o okolicznościach wykluczających ich zastosowanie.

Wówczas nadpłata może być zwrócona w ramach specjalnego mechanizmu przewidzianego ustawą o CIT – tzw. „pay & refund”. W sytuacji, gdy przesłanki nie są spełnione, zwrot nadpłaty odbywa się zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej.

Czy nadpłata podlega oprocentowaniu?

W przypadkach określonych ustawowo nadpłata podlega oprocentowaniu – na zasadach analogicznych jak w przypadku odsetek za zwłokę pobieranych od zaległości podatkowych.

Wsparcie profesjonalisty

Procedura stwierdzenia i zwrotu nadpłaconego podatku może wydawać się skomplikowana. Dlatego też warto rozważyć skorzystanie z pomocy doświadczonego pełnomocnika, który zadba o formalności i pomoże przejść przez całą procedurę.

W przypadku chęci odzyskania nadpłaconego podatku – niezależnie od jego rodzaju – wsparcie eksperta może znacząco zwiększyć szanse na szybkie i skuteczne zakończenie sprawy.

Masz pytania lub wątpliwości co do zwrotu nadpłaty? Zespół ENODO Advisors służy pomocą – zarówno na etapie przygotowania wniosku, jak i w postępowaniu przed organami podatkowymi.

Andrzej Wapowski, radca prawny, Manager w ENODO Advisors.

Bartłomiej Bieniek, adwokat, doradca podatkowy, Associate w ENODO Advisors.