Do Sejmu został skierowany długo oczekiwany projekt ustawy (druk sejmowy nr 208), który zakłada m.in. wprowadzenie do ustawy o CIT nowego Rozdziału 3a dotyczącego tzw. struktur hybrydowych. Proponowane regulacje stanowią implementację dyrektywy Rady (UE) 2017/952 z dnia 29 maja 2017 r. zmieniającej dyrektywę (UE) 2016/1164 w zakresie rozbieżności w kwalifikacji struktur hybrydowych dotyczących państw trzecich (tzw. dyrektywy ATAD II).

Celem tzw. dyrektywy ATAD II jest kompleksowa neutralizacja rozbieżności między poszczególnymi państwami członkowskimi Unii Europejskiej w kwalifikacji struktur hybrydowych z udziałem innych państw członkowskich oraz państw trzecich w celu zapewnienia zasad spójnych z zaleceniami OECD w ramach Działania 2 BEPS (Base Erosion Profit Shifting). Przyjęcie tych przepisów jest zatem przejawem kontynuacji międzynarodowej polityki ograniczania możliwości optymalizacji podatkowej. Podmioty działające w ramach tzw. struktur hybrydowych wykorzystują bowiem rozbieżności w prawie podatkowym państw członkowskich UE i państw trzecich w celu osiągnięcia korzyści podatkowej.

Jak wskazuje Minister Finansów w uzasadnieniu do projektu ustawy, rozbieżności w kwalifikacji struktur hybrydowych pomiędzy poszczególnymi państwami mogą dotyczyć odmiennej kwalifikacji:

  • podmiotu – w sytuacji, w której dany podmiot jest traktowany jako transparentny do celów podatkowych w jednej jurysdykcji i jako nietransparentny w innej jurysdykcji; lub
  • płatności – jeżeli dwie jurysdykcje w różny sposób traktują płatność (instrument finansowy) do celów podatkowych.

Powyższe rozbieżności mogą prowadzić do podwójnego odliczenia tych samych płatności, kosztów lub strat albo do odliczenia płatności bez odpowiedniego ujęcia tej płatności w przychodach. Planowany Rozdział 3a ustawy o CIT ma zapobiegać takim sytuacjom.

Terminologia Rozdziału 3a ustawy o CIT zostaje wyjaśniona w odrębnym słowniczku zawierającym definicje pojęć używanych w tym Rozdziale. Na uwagę zasługuje w szczególności definicja „podmiotu powiązanego”. Wymaga ona posiadania przez jeden podmiot co najmniej 50% udziału w kapitale lub prawa głosu w organach kontrolnych, stanowiących lub zarządzających lub prawa do uczestnictwa w zysku (na gruncie innych przepisów ustawy o CIT próg ten wynosi 25%).

Nowe przepisy wskazują przypadki, w których podatnikowi nie będzie przysługiwało prawo do uwzględnienia w kosztach uzyskania przychodów:

  • płatności podlegającej odliczeniu od podstawy opodatkowania w więcej niż jednym państwie (podwójne odliczenie);
  • płatności podlegającej odliczeniu od podstawy opodatkowania w jednym państwie bez odpowiadającego mu ujęcia takiej płatności w podstawie opodatkowania w drugim państwie (odliczenie bez rozpoznania przychodów).

Ponadto w świetle planowanych przepisów polskiemu rezydentowi podatkowemu nie będzie przysługiwało prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów lub do pomniejszenia dochodów (przychodów) o straty, jeżeli te koszty lub straty: i) podlegają odliczeniu w co najmniej dwóch państwach, w których taki podmiot jest traktowany jako rezydent podatkowy; oraz ii) nie odpowiadają podwójnie wykazanemu dochodowi (przychodowi).

Co więcej, jeżeli zagraniczny zakład (permanent establishment) polskiego podmiotu nie jest uznawany za zagraniczny zakład przez państwo, w którym się znajduje, dochody podlegające przypisaniu do tego zagranicznego zakładu będą podlegały opodatkowaniu w Polsce (a nie w kraju położenia zagranicznego zakładu). Regulacja ta nie znajdzie zastosowania, jeżeli obowiązek zwolnienia dochodu zakładu zagranicznego z opodatkowania w Polsce wynika z ratyfikowanej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej z innym państwem niż państwo członkowskie Unii Europejskiej.

Zgodnie z przepisami przejściowymi proponowane regulacje ustawy o CIT znajdą zastosowanie już do dochodów uzyskanych od dnia wejścia w życie ustawy (co planowane jest na dzień 1 kwietnia 2020 r.). Co równie istotne, wprowadzane przepisy znajdą zastosowanie do wszystkich podatników – bez względu na przyjęty przez nich rok podatkowy.

Wraz z powyższymi zmianami w CIT nowe przepisy zostaną wprowadzone także do ustawy o VAT. Przepisy te dotyczą funkcjonowania tzw. magazynów call-off stock (magazynów konsygnacyjnych) oraz łańcuchów dostaw – tzw. quick fixes. Nowelizacja wprowadza również zmiany w zakresie raportowania schematów podatkowych (MDR).

Jeśli chcieliby Państwo uzyskać bardziej szczegółowe informacje na temat projektowanych regulacji – zapraszamy do kontaktu.

Jarosław Józefowski