Egzekucja należności podatkowych to jedno z najbardziej stresujących doświadczeń, jakie mogą spotkać podatnika w kontakcie z administracją skarbową. Warto jednak pamiętać, że nawet w takim postępowaniu istnieją mechanizmy ochrony praw zobowiązanego.

Celem postępowania egzekucyjnego jest przymusowe doprowadzenie zobowiązanego (podatnika) do wykonania ciążącego na nim obowiązku, stwierdzonego określonym dokumentem – tytułem wykonawczym. Dokument ten powinien precyzyjnie wskazywać zarówno zobowiązanego, jak i wierzyciela oraz zakres obowiązku.

W przypadku należności podatkowych zarówno wierzycielem, jak i organem egzekucyjnym jest naczelnik urzędu skarbowego.

Z czego może być prowadzona egzekucja?

Egzekucja należności pieniężnych może obejmować różne składniki majątkowe zobowiązanego, m.in.:

  • środki pieniężne,
  • ruchomości i nieruchomości,
  • wynagrodzenie za pracę,
  • wierzytelności z rachunków bankowych,
  • wierzytelności wobec kontrahentów,
  • prawa autorskie i pokrewne,
  • udziały w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością.

Prawa zobowiązanego w toku egzekucji

W toku postępowania egzekucyjnego organ egzekucyjny podejmuje czynności zmierzające do wyegzekwowania należności, np. zajęcie konta bankowego czy wynagrodzenia za pracę.

Zobowiązany ma prawo zakwestionować zarówno samą egzekucję, jak i poszczególne czynności egzekucyjne. Może również zaskarżyć wystawiony tytuł wykonawczy. Główne środki zaskarżenia to zarzuty oraz skarga na czynności egzekucyjne.

Zasada proporcjonalności i możliwe wsparcie

Czynności egzekucyjne powinny być adekwatne do celu – czyli realizacji obowiązku – i spośród dostępnych środków organ powinien wybierać te najmniej uciążliwe dla zobowiązanego.

Zapraszamy do kontaktu – pomożemy Ci zadbać o ochronę Twoich praw i interesów.


Andrzej Wapowski
, radca prawny, Manager w ENODO Advisors.

Bartłomiej Bieniek, adwokat, doradca podatkowy, Associate w ENODO Advisors.