Aktualności

Jedną z fundamentalnych zasad obowiązujących na gruncie podatku CIT jest możliwość odliczenia przez podatnika straty podatkowej poniesionej w latach ubiegłych od jego bieżącego dochodu. Od 1 stycznia 2021 r. ta zasada doznała istotnego ograniczenia w odniesieniu do podatników podejmujących niektóre działania restrukturyzacyjne. Jest to kolejny przykład wprowadzania regulacji, których celem jest walka z unikaniem opodatkowania. Niestety brak precyzji w formułowaniu przepisów powoduje wątpliwości, które mogą być  problemem, także dla podatników zawierających całkowicie uzasadnione biznesowo transakcje.

Podatnicy, którzy złożyli dokumentację cen transferowych za rok 2019, ledwo złapali oddech, a już powinni przeanalizować transakcje realizowane z podmiotami powiązanymi, aby dobrze przygotować się do wypełnienia bardziej rygorystycznych wymogów i to przy uwzględnieniu skutków gospodarczych wywołanych pandemią COVID-19.

Nowy rok przyniósł zmiany, a raczej nowe możliwości w zakresie opodatkowania PIT wynajmu nieruchomości w ramach działalności gospodarczej. Do końca 2020 roku podlegał on opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych, według skali podatkowej lub według stawki liniowej. Od 2021 roku przedsiębiorcy zyskali dodatkową możliwość wyboru innej, często korzystniejszej dla nich, formy opodatkowania, a mianowicie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Od stycznia 2021 r. rozliczenie podatku w formie ryczałtu jest dostępne zarówno dla osób fizycznych rozporządzających swoim prywatnym majątkiem, jak i dla tych, którzy wynajmują np. mieszkania w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Dotychczas takie rozwiązanie zarezerwowane było jedynie dla osób, zajmujących się wynajmem okazjonalnie, rozporządzających swoim prywatnym majątkiem, stąd zwykło się nazywać taki najem „najmem prywatnym”.

Od 1 stycznia br. niemal wszyscy przedsiębiorcy, w tym wykonujący wolne zawody, mogą skorzystać z uproszczonego opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Zmniejszeniu ulegała także wysokość niektórych stawek ryczałtu. Komu zatem opłaca się przejść na tę formę opodatkowania od 2021 r.?

W związku z wejściem w życie przepisów obejmujących podatkiem CIT spółki komandytowe, część podatników rozważa przekształcenie spółki komandytowej w spółkę jawną w celu zachowania jednokrotnego opodatkowania dochodów. Nie wszyscy są jednak świadomi, że przekształcenie spółki komandytowej posiadającej status podatnika CIT w spółkę jawną może wiązać się z powstaniem po stronie wspólników przychodu z niepodzielonych zysków.

Zgodnie z wieloletnią tradycją, 1 stycznia nowego roku wiąże się z licznymi zmianami przepisów podatkowych. W tym roku jedną z nich jest wejście w życie przepisów rozdziału 3a ustawy CIT – regulacji mającej na celu przeciwdziałanie optymalizacji z wykorzystaniem struktur hybrydowych, tj. podmiotów i zdarzeń, które dla celów podatkowych są traktowane odmiennie przez różne państwa.  Przepisy te stanowią implementację dyrektywy ATAD 2, służącej harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w zakresie przeciwdziałania tego typu optymalizacjom.

Tzw. estoński CIT daje szanse nie tylko na odroczenie zapłaty podatku, ale również na obniżenie efektywnej stawki podatkowej dla wspólników takiej spółki. W oparciu o obliczenia sprawdzamy, czy tak faktycznie jest.

W dobie postępującej fiskalizacji i obejmowania opodatkowaniem coraz to nowych obszarów naszego życia, model tzw. estońskiego CIT wydaje się być bardzo proprzedsiębiorczy i proobywatelski. Nie ma jednak róży bez kolców.

Z uwagi na objęcie spółki komandytowej opodatkowaniem CIT wiele osób rozważa przekształcenie w spółkę jawną, by utrzymać jednokrotne opodatkowanie zysków. Należy jednak pamiętać, że niektóre spółki jawne również zostaną objęte opodatkowaniem CIT, a przepisy przejściowe nie dają pewności, że przekształcana spółka zagwarantuje tzw. jednokrotne opodatkowanie.